Ευρωπαϊκή Ένωση: Παιχνίδια ηγεμονίας, κυριαρχίας και συμβολικής εξουσίας

Όλο και πιο ρητά διαπιστώνεται πως οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, αποδεικνύονται πραγματικά ελλειμματικοί παίχτες σ’ ένα παιχνίδι ηγεμονίας, σ’ ένα παιχνίδι κυριαρχίας και συμβολικής εξουσίας, με το ηγεμονικό κράτος που κατάφωρα αναδύεται, να  δύναται, κατά τον Cohn,  «σε μεγάλο βαθμό να επιβάλλει τους κανόνες και τις επιθυμίες του στην οικονομική, την πολιτική, τη στρατιωτική, τη διπλωματική ακόμη και την πολιτισμική αρένα»  και με τον ηγεμόνα-εκμεταλλευτή να εξασκεί την ηγεσία με ιδιοτελές συμφέρον και –κυρίως- να είναι περισσότερο επιρρεπής στη χρήση καταναγκασμού για να επιβάλλει τη συμμόρφωση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετατράπηκε σε χώρο επιβολής εξουσίας των κυρίαρχων, ηγεμονικών κρατών και  όπως λέει o Habermas, η Ευρώπη γύρισε πια ανάποδα, με τις χώρες να κυβερνώνται πλέον από τις αγορές και με την Ε.Ε. να ορίζει τις εθνικές κυβερνήσεις, χωρίς όμως νομιμοποίηση μια που αυτή αποτελεί ένα οικοδόμημα για το οποίο συμφώνησαν οι λαοί της Ευρώπης, με τους πολίτες της Ευρώπης και όχι οι κυβερνήσεις.