ComMedia

Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017

Είναι ο όρος Δημοκρατία στο όνομα πολλών χωρών απλά ένα σύμβολο κύρους;

του Μάρκου Μιχαήλ, φοιτητή Επικοινωνίας & Νέας Δημοσιογραφίας, ΑΠΚΥ

Από την επιστημονική φαντασία σε μια αβέβαιη πραγματικότητα

της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου

Το 1950 ο Ισαάκ Ασίμωφ έγραψε το βιβλίο επιστημονικής φαντασίας Εγώ, το Ρομπότ (I, robot), παρουσιάζοντας εννέα ιστορίες σχετικές με ρομπότ και εισάγοντας τους τρεις νόμους της ρομποτικής:

1. Δεν επιτρέπεται στο Ρομπότ να βλάψει άνθρωπο.
2. Πρέπει να υπακούει στις διαταγές που λαμβάνει από αυτόν.
3. Πρέπει να προστατεύει τον εαυτό του, εκτός αν αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τον πρώτο και τον δεύτερο νόμο.
To ρομπότ, αποτυπώθηκε καταρχήν στην ανθρώπινη συνείδηση σαν πιστός υπηρέτης και εντολοδόχος του δημιουργού του.

Όμως, με την ανάπτυξη του έγχρωμου κινηματογράφου κατά τη δεκαετία του 1960, τη χολιγουντιανή παρουσία ανθρωποειδών όπως ο «Εξολοθρευτής», αλλά και την προοπτική της σε κοντινό μέλλον συνύπαρξης  με το δημιούργημα του, ο άνθρωπος άρχισε να αντιμετωπίζει πιο καχύποπτα αυτή τη σχέση.

Σήμερα, με δεδομένη τη μη αναστρέψιμη ανάπτυξη της ρομποτικής τεχνολογίας, παρά τα αδιαμφισβήτητα οφέλη σε πολυάριθμους τομείς όπως της ιατρικής, των τηλεπικοινωνιών, της ασφάλειας ή ακόμη και της ίδιας της τέχνηςκαι πάρα τις διαβεβαιώσεις επιστημόνων και επιχειρηματιών ότι κυρίαρχος στόχος  παραμένει η βελτίωση της ποιότητας  ζωής του ανθρώπου και η εξασφάλιση περισσότερου δημιουργικού χρόνου κομίζοντας προστιθέμενη αξία στην ατομικότητα του, ο άνθρωπος ανησυχεί περισσότερο από ποτέ για τη διαφαινόμενη και πολυεπίπεδη σύγκρουση συμφερόντων ανθρώπου-ρομπότ.

Με  δεδομένα τα υψηλά ποσοστά ανεργίας σε ΗΠΑ και Ευρώπη, τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και  την παγκόσμια ύφεση, ο ρομποτικός ανταγωνισμός γίνεται για τους περισσότερους δυτικούς μία ακόμα απειλή για την επαγγελματική επιβίωση και την ευημερία τους.
Σε παλιότερες έρευνες, όπως εκείνες του ομίλου Boston Consulting Group και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία συμπεραίνει πως στα επόμενα 20 χρόνια θα έχει χαθεί το 35% των θέσεων εργασίας στη Βρετανία, λόγω του αυτοματισμού, έρχονται να προστεθούν αυτές της PwC και της McKinsey.

Σύμφωνα με την πρώτη, εκτιμάται ότι περίπου το 30% των θέσεων εργασίας στη Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσαν  να κινδυνεύσουν με την εισαγωγή των ρομπότ από τις αρχές του 2030, με το ποσοστό των «επισφαλών» θέσεων να είναι υψηλότερο στις ΗΠΑ (38%) και στη Γερμανία (35%), ακόμη και από ό,τι στην Ιαπωνία (21%) και με υψηλότερα ποσοστά σε τομείς όπως οι μεταφορές και η αποθήκευση  (56%), η  μεταποίηση (46%) και το εμπόριο (44%).

Επιπλέον, βάσει της μελέτης του McKinsey Global Institute (Μάρτιος του 2017), εκτιμάται ότι το 50% περίπου των θέσεων εργασίας θα πληγεί από την αυτοματοποίηση έστω κι αν μόνο το 5% των επαγγελμάτων συνολικά (και όχι μεμονωμένες δραστηριότητες) μπορούν να αυτοματοποιηθούν πλήρως.


Ο ρυθμός απώλειας, εξαρτάται βέβαια από παράγοντες όπως η οικονομία, η αγορά εργασίας, οι κανονισμοί και η νομοθεσία μιας χώρας, καθώς και οι κοινωνικές συνθήκες Video.


Στην αισιόδοξη οπτική ότι τα ρομπότ θα υποκαταστήσουν την ανθρώπινη εργασία μόνο ως προς το άχαρο και μη δημιουργικό κομμάτι της, έρχεται σαν καταπέλτης η δήλωση του ιδρυτή και πρόεδρου της Αlibaba, Jack Ma, τον οποίο το  περιοδικό Fortune χαρακτήρισε σαν έναν από τους κορυφαίους ηγέτες του κόσμου, ότι "Σε 30 χρόνια, ένα ρομπότ θα είναι πιθανώς στο εξώφυλλο του περιοδικού Time ως ο καλύτερος διευθύνων σύμβουλος", προειδοποιώντας ότι η τεχνολογία και η ανάπτυξη της τεχνητής και συναισθηματικής νοημοσύνης των ρομπότ μέσω αυτοσυνείδητων προγραμμάτων υπολογιστή (ισχυρή ΤΝ),  θα κάνει ακόμα και τους  CEO  μη απαραίτητους στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον.


Ήδη η IBM ανακοίνωσε ότι μέσω της AI θα μπορεί μέσα στα επόμενα χρόνια να κάνει πρόβλεψη ασθενειών, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, με ποσοστό επιτυχίας 90% έναντι 50% των γιατρών (https://youtu.be/slOCSIs2J7E).

Ρομπότ που σκέφτονται, που επικοινωνούν και συνεργάζονται μεταξύ τους κατά τα πρότυπα ειδών του ζωικού βασιλείου, ώστε να αντιδρούν ευέλικτα σε διαφορετικά σενάρια παραγωγής, με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, ικανά να  αναπαράγουν τις κινήσεις των ματιών, του δέρματος και του σώματος και να εκφράζουν έξυπνα συμπόνοια, σοφία και ανθρώπινες  συμπεριφορές μέσω εγκατεστημένου λογισμικού.

Ο Elon Musk, παγκόσμιος ηγέτης της τεχνολογίας και διευθύνων σύμβουλος των Tesla και  Space X από το 2014 ήδη, δήλωσε ότι  η τεχνητή νοημοσύνη είναι η μεγαλύτερη υπαρκτή απειλή για τον άνθρωπο λόγω των περιορισμένων βιολογικών δυνατοτήτων του προτείνοντας τολμηρά την ανάμειξη ανθρώπων με μηχανές και  συγχώνευση βιολογικής και ψηφιακής νοημοσύνης.

Προτάσεις όπως αυτή του B. Gates περί φορολόγησης των εταιρειών που χρησιμοποιούν ρομπότ ως αντιστάθμισμα της απώλειας κρατικών εσόδων ή περί καθιέρωσης ενός ελάχιστου εγγυημένου παγκόσμιου εισοδήματος δεν ακούγονται καθησυχαστικές, καθώς το διακύβευμα αλλάζει και αφορά όχι μόνο στις θέσεις εργασίας και την εισοδηματική μας επιβίωση, αλλά την ίδια η ύπαρξη μας.

Κορυφαίοι επιστήμονες, όπως ο καθηγητής  Stephen Hawking, προειδοποιούν ότι η τεχνολογία πρέπει να ελεγχθεί μέσω της παγκόσμιας διακυβέρνησης  προκειμένου να προστατευθεί το ανθρώπινο είδος από τον αφανισμό, καθώς η νοημοσύνη Al σύντομα θα είναι τόσο ισχυρή που θα μπορεί να μας εξοντώσει, όχι από κακία αλλά από ανταγωνισμό σε περίπτωση αντίθετων επιδιώξεων ανθρώπου-μηχανής, και επισημαίνει ότι τα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου πρέπει να χαλιναγωγηθούν από τη διάνοια και τη λογική του, καθώς και ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εγκαθιδρυθεί ένα σύστημα αναγνώρισης των ενδεχόμενων απειλών πριν την κλιμάκωσή τους.

«Στεκόμαστε στην άκρη ενός νέου συνόρου», όπως είπε κάποτε ο Τζων Κέννεντυ προαναγγέλλοντας τη διαστημική εποχή.
                        
Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες, όπως είπε και ο J. Μa σε ομιλία του στην επιχειρηματική Κίνα, προειδοποιώντας ότι έρχονται «σκοτεινοί χρόνοι» για τους ανθρώπους που είναι απροετοίμαστοι για την αναταραχή που πρόκειται να φέρει η τεχνολογία.

Ο άνθρωπος καλείται να διαχειριστεί τόσο τη Ρομποτική όσο και η νοημοσύνη AI με ψυχραιμία, σοφία και σύνεση, αλλά προπάντων με προετοιμασία για τους κινδύνους μιας αδάμαστης δύναμης, μέσω της εκπαίδευσης των μελλοντικών γενεών στην αύξηση της δημιουργικότητας, της ατομικότητας και της διάνοιας και  με επένδυση στην ίδια την ανθρώπινη φύση (https://youtu.be/slOCSIs2J7E).


Πηγές:




 














  

      



URL VIDEO
1) https://youtu.be/voNBzuI7IJ4
2) https://youtu.be/slOCSIs2J7E

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Δημοσιογραφική (αν)αξιοπιστία;

του Μάρκου Μιχαήλ

Με αφορμή το τραγικό δυστύχημα της πτώσης του ελικοπτέρου τύπου «UH-1H», στο Σαραντάπορο Ελασσόνας, στις 19 Απριλίου, παρουσιάστηκε ξανά το φαινόμενο κάποιοι αρθρογράφοι να μην αφιερώνουν τον κατ’ ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο για να προσφέρουν σωστή πληροφόρηση στο κοινό. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι πως κάποιοι βρήκαν αρκετό χρόνο να δημιουργήσουν σενάρια για την πτώση του ελικοπτέρου.

Τις πρώτες ώρες μετά την πτώση του ελικοπτέρου, κάποιοι αρθογράφοι στην αγωνία τους να αναμεταδώσουν πρώτοι την είδηση, δεν μπήκαν στον κόπο να αφιερώσουν μερικά δευτερόλεπτα για να βρουν μια φωτογραφία του τύπου του ελικοπτέρου που κατέπεσε. Ενδεικτικά εμφανίστηκαν φωτογραφίες ελικοπτέρων τύπου Apache[1], NH90, Chinook, Seahawk ακόμα και Blackhawk[2] (που δεν διαθέτει η Ελλάδα).

Επιπρόσθετα εμφανίστηκαν δημοσιεύματα που άφηναν υπονοούμενα για πτώση του ελικοπτέρου λόγω παλαιότητας[3], ή κακής συντήρησης. Είναι γεγονός πως τα ελληνικά «UH-1H» είναι παλαιά σε ηλικία αφού τα νεότερα από αυτά παραλήφθηκαν το 1981[4]. Η παλαιότητα ωστόσο δεν σημαίνει ότι ένα αεροπορικό μέσο μπορεί να θεωρηθεί αναξιόπιστο, ενδεικτικά αναφέρεται πως η υπερδύναμη των ΗΠΑ ακόμα χρησιμοποιεί τα βομβαρδιστικά Β-52, που κατασκευάστηκαν την δεκαετία του 1950[5]. Τα διάφορα σενάρια δημοσιογραφικής φαντασίας διαψεύστηκαν νωρίς, καθώς διαφάνηκε πως η πτώση του ελικοπτέρου οφειλόταν στην πρόσκρουση σε καλώδια της ΔΕΗ, λόγω ύπαρξής ομίχλης και μειωμένης ορατότητας[6].

Ο επικοινωνιολόγος και ο δημοσιογράφος οφείλουν να είναι αξιόπιστοι για να δημιουργήσουν και διατηρήσουν μια καλή φήμη. Ωστόσο δημοσιεύματα, που αποτυγχάνουν να παρουσιάσουν επαρκώς ένα γεγονός ή που προτρέχουν στην έκδοση πορισμάτων για το πώς και γιατί έγινε κάτι, παρέχουν λανθασμένη ενημέρωση, πληροφόρηση και προσφορά γνώσης στο κοινό τους.  Δημοσιεύματα παρόμοιου τύπου με αυτά των παραδειγμάτων, πλήττουν την αξιοπιστία των δημοσιογράφων που τα γράφουν, αλλά και την επικοινωνιακή εικόνα του μέσου που τους δίνει χώρο για να αρθρογραφήσουν[7].


[1]Ant1Iwo.com, “Μακρύς ο κατάλογος των θυμάτων από δυστυχήματα με ελικόπτερα «Χιούι»”, στο http://www.ant1iwo.com/news/ellada/article/268161/makrus-o-katalogos-ton-thumaton-apo-dustuhimata-me-elikoptera-hioui-video/
[2]LubenNews, 4 νεκροί από τους 5 επιβαίνοντες του στρατιωτικού ελικοπτέρου που συνετρίβη στο Σαραντάποροhttp://luben.tv/stream/111524

[3]Pronews.gr,,ημερ. 190/4/2017“Στο Σαραντάπορο συνετρίβη το Αρχαίο UH-1H του ΕΣ” στο:http://www.pronews.gr/portal/20170419/world/aeroporika-atyhimata/36/synagermos-sto-pentagono-stratiotiko-elikoptero-hathike-apo

[4] Γενικό Επιτελείο Στρατού\ Ελικόπτερα\ UH-1HHuey, στο http://www.army.gr/default.php?art_id=35581&cat_id=154&pname=Article

[5] Smithsonian Air & Space magazine, The B-52 Just Keeps on Flyinghttp://www.airspacemag.com/flight-today/b-52-just-keeps-flying-180953933

[6]Huffpost /Newsroom ημερ. 20/4/2017«Ακουμπήσαμε τα καλώδια»: Τι κατέθεσε η αρχιλοχίας Βασιλική Πλεξίδα για τη συντριβή του ελικοπτέρουhttp://www.huffingtonpost.gr/2017/04/20/eidhseis-koinwnia-xtyphsame-ta-kalwdia-ti-kate8ese-h-arxiloxias_n_16121968.html

 [7] Στο Εγχειρίδιο Τέχνης και Τεχνικής της επικοινωνίας (σ27) ο Β. Μουρδουκούτας, αναφερόμενος στα πεδία και είδη επικοινωνίας γράφει πως η δημοσιογραφία: «διαμορφώνεται ως πεδίο από το σύνολο των πρακτικών της επικοινωνίας με στόχο την ενημέρωση, πληροφόρηση, προσφορά γνώσης».

Brexit και Social Media

του Νικόλα Αρτέμη

Γεγονότα
Στις 23 Ιουνίου 2016 διεξάγεται δημοψήφισμα στο οποίο οι Βρετανοί πολίτες καλούνται να αποφασίσουν για ένα κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα, την παραμονή ή  την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ. Μετά από μια έντονη, φορτισμένη και σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο στρατοπέδων και των υποστηρικτών τους, ο Βρετανικός λαός επέλεξε με ποσοστό 51,9% (έναντι 48,1%) την έξοδο (Brexit) από την ΕΕ. Πρωταγωνιστικό (και καθοριστικό;) ρόλο (και σ’ αυτό) το αποτέλεσμα διαδραμάτισαν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Leave Campaign
Το στρατόπεδο του Brexit από την αρχή της εκστρατείας, ιδίως όμως όσο πλησίαζε το δημοψήφισμα, ήταν πιο δυναμικό από το Bremain και κατάφερνε να διαμορφώνει τη δημόσια συζήτηση, θέτοντας θέματα που βοηθούσαν τους υποστηρικτές της αποχώρησης να εδραιώσουν τις θέσεις τους στην κοινή γνώμη, να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες και παράλληλα να φέρουν σε δύσκολη θέση τους υποστηρικτές της παραμονής. Το μήνυμά τους ήταν δυνατό, ξεκάθαρο και  ταυτόχρονα συναισθηματικό και συνεπώς κατόρθωσε να συγκινήσει την πλειοψηφία των αναποφάσιστων Βρετανών. Επίσης, μελέτες έχουν δείξει ότι οι υποστηρικτές της Εξόδου ήταν πιο αποδοτικοί και πιο δραστήριοι στη χρήση των ΜΚΔ συμβάλλοντας καθοριστικά στην προσέλκυση όσων χρηστών δεν είχαν αποφασίσει [για το] τι θα πράξουν.
Οι κύριοι λόγοι της επικράτησης του μηνύματος του Brexit είναι οι ακόλουθοι:
  • το μήνυμά ήταν απλό και ξεκάθαρο, 
  • κατάφερε να συγκινήσει μεγάλο ακροατήριο και μέσω αυτής της προσέγγισης να διαδοθεί και να επικρατήσει 
  • δεν καταπιάστηκε σε βάθος με τις οικονομικές επιπτώσεις της εξόδου.

Οι υποστηρικτές του Brexit εξέπεμψαν ένα μήνυμα δυνατό και ξεκάθαρο, το οποίο «άγγιξε» συναισθηματικά τους Βρετανούς. Το απλό (ίσως και απλοϊκό) και συναισθηματικό μήνυμα μιας καμπάνιας υπηρετείται σε μεγάλο βαθμό από την ευρεία χρήση των ΜΚΔ. Συναισθήματα οργής, αγανάκτησης και κούρασης εξαπλώνονται και υιοθετούνται ταχύτερα και πιο αποτελεσματικά σε σχέση με μηνύματα που δίνουν έμφαση στον ορθολογισμό ή αγνοούν την καθημερινότητα του πολίτη. Έτσι και στο βρετανικό δημοψήφισμα, το Leave επικράτησε, καθώς οι επικεφαλείς της εκστρατείας αφουγκράστηκαν την κοινωνική δυσαρέσκεια, λόγω κυρίως της οικονομικής και προσφυγικής κρίσης, και προσάρμοσαν τα μηνύματά τους σ’ αυτήν την πραγματικότητα.
Η ευρεία και δυναμική χρήση των ΜΚΔ από την καμπάνια του Leave πρόσθεσε και τη διάσταση της «αντισυστημικής» επιλογής. Δημιουργήθηκε η εντύπωση σε μεγάλο μέρος των Βρετανών, αλλά και στο εξωτερικό, ότι οι φορείς με δύναμη και επιρροή (παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, ΜΜΕ, τράπεζες, ακαδημαϊκοί) υποστηρίζουν την παραμονή, ενώ στην αντίπερα όχθη συνασπίζονται απλοί καθημερινοί άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση στα κέντρα λήψης εξουσίας, δεν έχουν δημόσιο βήμα για να ακουστούν και χρησιμοποιούν τα ΜΚΔ ως μοναδικό δίαυλο επικοινωνίας και έκφρασης.

Επίλογος
Ένας από τους λόγους επικράτησης του Brexit ήταν η επικράτηση των υποστηρικτών του στα ΜΚΔ. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρώτα χάθηκε για την πλευρά των υποστηρικτών της παραμονής η μάχη του διαδικτύου και ακολούθησε, αναπόδραστα, η απώλεια στην κοινωνία και στην κάλπη. Το βρετανικό δημοψήφισμα ανέδειξε με τρόπο εμφατικό και ξεκάθαρο τη δύναμη των νέων τεχνολογιών και των ΜΚΔ και υπογράμμισε τη δυνατότητα να διαμορφωθεί και να καθοριστεί η δημόσια συζήτηση, αλλά και να τροχοδρομηθούν σημαντικές κοινωνικές αλλαγές.

O δυτικός κόσμος πλέον έχει αντιληφθεί, τη μεγάλη δύναμη και τον καθοριστικό ρόλο των ΜΚΔ και των νέων τεχνολογιών γενικότερα, στη ζωή μας και κυρίως στη διαμόρφωση ευρέων κοινωνικών συμμαχιών. Οι πολιτικές μάχες στις μέρες μας κερδίζονται ή χάνονται (και) στο πεδίο των ΜΚΔ.

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Το προσφυγικό πρόβλημα και πώς το αντιμετωπίζουν οι Έλληνες

της Αλεξάνδρας Μπελεσιώτη

Το σημερινό μεταναστευτικό κύμα προς την Ευρώπη αποτελεί τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού στην ευρύτερη περιοχή από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο μέχρι σήμερα και είναι μία από τις πιο σημαντικές ανθρωπιστικές κρίσεις που έχει αντιμετωπίσει η γηραιά ήπειρος μεταπολεμικά.

Η γενεσιουργός αιτία είναι ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, που μαίνεται από τα τέλη του 2011. Από τις αρχές του 2015, 1.015.078 άνθρωποι έχουν περάσει από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου (Λέσβος, Χίος, Σάμος, Λέρος, Κως, Αγαθονήσι), προκειμένου να φτάσουν σε μία από τις πλούσιες χώρες της Ευρώπης. Το 94% των προσφύγων δηλώνουν ότι εγκατέλειψαν τη χώρα τους λόγω της εμπόλεμης κατάστασης, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη.

Πώς, όμως, αντιμετωπίζουν αυτήν την κρίση οι Έλληνες πολίτες;

Η έρευνα κοινής γνώμης, που υλοποίησε η εταιρεία δημοσκοπήσεων Public Issue τον Ιανουάριο του 2016, χωρίζεται σε 11 ενότητες:
  • Αναγνωρισιμότητα του προσφυγικού ζητήματος.
  • Αξιολόγηση του έργου των εμπλεκόμενων ελληνικών φορέων.
  • Αξιολόγηση της στάσης των κατοίκων στα νησιά υποδοχής.
  • Στάσεις απέναντι στην Frontex.
  • Στάσεις Ελλάδας-Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος.
  • Στάσεις απέναντι στη συνθήκη Σένγκεν.
  • Αντιλήψεις για τον έλεγχο των συνόρων.
  • Στάσεις απέναντι στους πρόσφυγες.
  • Κοινωνικές αντιλήψεις σχετικά με τη δυνητική εγκατάσταση προσφύγων στην Ελλάδα.
  • Κλίμακα στάσεων απέναντι στην ενσωμάτωση των προσφύγων.
  • Στάσεις απέναντι στο Ισλάμ και την Τζιχάντ.

Τα αποτελέσματα της έρευνας:

1) Οι Έλληνες πολίτες υποεκτιμούν το πρόβλημα και έχουν περιορισμένες γνώσεις για τις επιμέρους πτυχές του .

2) Οι μισοί Έλληνες πολίτες πιστεύουν ότι, για την προσφυγική κρίση, φταίνε οι ξένες χώρες της Δύσης. Δίνουν πολύ χαμηλό βαθμό στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αντίθετα, έχουν εξαιρετικά υψηλή γνώμη για τη στάση των κατοίκων των νησιών, του λιμενικού και των ΜΚΟ, που δουλεύουν για την υποδοχή των προσφύγων.

3) Οι Έλληνες έχουν έντονα θετική άποψη για τους πρόσφυγες και μάλιστα το 58% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι έχουν εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη τους σε αυτούς, προσφέροντας τρόφιμα, ρούχα, χρηματική βοήθεια και εθελοντική στήριξη.  

4) Η σημαντικότερη διαφοροποίηση εμφανίστηκε με τη μορφή μιας κλιμάκωσης σχεδόν σε όλες τις απαντήσεις, ανάλογα με την ιδεολογική αυτοτοποθέτηση, με ένα ποσοστό των πολιτών, που αυτοτοποθετούνται στο χώρο της δεξιάς, να απαντούν με διαφορετικό τρόπο σε κάποιες ερωτήσεις.

Συμπερασματικά, η γενικότερη εικόνα, είναι η εικόνα ενός πληθυσμού που αντιμετωπίζει το πρόβλημα με συμπάθεια, αλληλεγγύη και υπομονή, πρόθυμου να βοηθήσει και να συνεισφέρει.

Πηγή: Διανέοσις - Οργανισμός Έρευνας και Ανάλυσης

Περισσότερα:http://www.dianeosis.org/2016/02/oi-ellines-kai-to-prosfygiko-provlima/