Η Ιθάκη «σώθηκε», ο Οδυσσέας «αγνοείται» - Το «κούρεμα» των κυπριακών καταθέσεων

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013, η Κυπριακή κυβέρνηση με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδη ξεκινάει τις διαπραγματεύσεις με το Eurogroup και τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, για την οικονομική διάσωση του νησιού (https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=LZ9Nh8BB1uA).
Η πρόταση - απόφαση για την άμεση επιβολή φόρου - 6.75% για τις καταθέσεις μέχρι 100.000€ και 9.9% για άνω των 100.000€ - ήταν η «ιδανική» αφορμή για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.
Λίγες ώρες αργότερα, η ανακοίνωση έρχεται από το Eurogroup, το οποίο «χαιρετίζει την πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε με τις κυπριακές αρχές για την εγκαθίδρυση ενός προγράμματος οικονομικής προσαρμογής [....] και καλεί τις κυπριακές αρχές και την επιτροπή να ολοκληρώσουν τάχιστα το Μνημόνιο». (https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=3LXaDQKGpi, http://www.naftemporiki.gr/video/628517). 

Το ζήτημα πλέον μεταφέρεται στην Κυπριακή Βουλή, η οποία κλίνεται να ψηφίσει άμεσα για το μέλλον της Κύπρου. Εντωμεταξύ, οι όροι του Eurogroup αναπροσαρμόζονται, κάνοντας λόγο για εξαίρεση των μικροκαταθετών (μέχρι 100.000€), αρκεί να διασφαλιστεί το ποσό των 5.8δισ. ευρώ. Οι δείκτες του Χρηματιστηρίου στην Ευρώπη, ενόψει της απόφασης, αγγίζουν το κόκκινο» (https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=lUpgzFoN2DU), ενώ οι πρώτες αιχμηρές αντιδράσεις από τα ξένα μέσα ξεκινούν, με τους Financial Times να γράφουν: «Ακόμη και η Ιρλανδία, της οποίας ο τραπεζικός τομέας ήταν σχεδόν τόσο μεγάλος σε σχέση με την εθνική οικονομία όσο της Κύπρου, ποτέ δεν εξέτασε έναν τέτοιο μέτρο» και το Reuters να συμπληρώνει: «Οι αποταμιευτές πληρώνουν το μάρμαρο στο, άνευ προηγούμενου, πακέτο διάσωσης της Κύπρου» (http://www.naftemporiki.gr/story/627992). Από την Κυπριακή πλευρά τώρα, ο κ. Νίκος Αναστασιάδης προβαίνει στην εξής δήλωση: «Η λύση που επιλέξαμε μπορεί να είναι επώδυνη, όμως ήταν η μοναδική που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς περιπέτειες» (http://www.youtube.com/watch?v=AXp84Sh5oBA).

Οι «άνεμοι» όμως που απελευθερώθηκαν από τον ασκό προφανώς ήταν καθοριστικοί, διότι στις 19 Μαρτίου με 36 αρνητικές ψήφους και 19 αποχές, η Βουλή εντέλει καταψηφίζει το πακέτο διάσωσης (http://www.youtube.com/watch?v=3CLi3xtl83c). Τα βλέμματα  στρέφονται στη δημιουργία ενός νέου plan B, μιας που οι διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους μεγαλοεπενδυτές, στις 21 Μαρτίου αποβαίνουν άκαρπες (http://www.youtube.com/watch?v=ZtjeG0MIkyI).

Μετά από μια εβδομάδα πλήρους «επιβαλλόμενης» αδράνειας των Τραπεζών και του Κυπριακού χρηματιστηρίου, επιτρέπεται στις 24 Μαρτίου η ανάληψη από τα ΑΤΜ, με μέγιστο ποσό τα 100€ ημερησίως. Η επόμενη ημέρα έμελλε να είναι καθοριστική για την τύχη της Κύπρου, καθώς στην έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup αποφασίζεται, με τη σύμφωνη γνώμη της Κυπριακής κυβέρνησης και μετά από πολύωρες διαβουλεύσεις, η διασφάλιση των καταθέσεων κάτω από 100.000€, το «κούρεμα» (≤30%) άνω των 100.000€ για την Τράπεζα Κύπρου και η εκκαθάριση της Λαϊκής, με τις καταθέσεις κάτω των 100.000€ να μεταφέρονται στην Τράπεζα Κύπρου (http://go.naft.gr/CDOSQ). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στο διάγγελμά του προς τον Κυπριακό λαό, αναφέρει: «Ξεπεράσαμε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Το τραπεζικό σύστημα θα σταθεροποιηθεί». (http://www.youtube.com/watch?v=1vXLu-_futc)

Στις 12 Απριλίου, το Κυπριακό μνημόνιο «κλειδώνει» στα 10δισ.ευρώ (https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=4IaXsPxojp8), με το πακέτο της διάσωσης να αγγίζει τα 23δισ.ευρώ μέχρι το 2016. Ο κ. Χάρης Γεωργιάδης διαδέχεται τον κ. Μιχάλη Σαρρή στο Υπουργείο Οικονομικών, ενώ οι «φημολογίες» περί απόσυρσης χρημάτων πριν από την απόφαση του Eurogroup στις 15 Μαρτίου, αλλά και κατά τη διάρκεια των «απαγορεύσεων», από Κύπριους βουλευτές, συγγενικά τους πρόσωπα και καταθέτες – εγχώριους και ξένους – «φουντώνουν» (http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1754059). Η ρευστοποίηση χρυσού από την Κύπρο (http://www.naftemporiki.gr/finance/story/641219), καθώς και το ανεπίλυτο κυπριακό ζήτημα έχουν τοποθετηθεί στο «κοινόχρηστο» πια ευρωπαϊκό τραπέζι(http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/141932/apokleiei-diapragmateyseis-gia-to-kypriako-tous-epomenous-mines-i-lefkosia).

«Οι ελεύθεροι λαοί οφείλουν να μάχονται με όλες τους τις δυνάμεις εναντίον σε όποιον απειλεί την ελευθερία τους, σε όποιον καταπατάει τα εδάφη τους» (Ηρόδοτος)

Η Ευρώπη βρίσκεται αναμφίβολα σε πραγματική κρίση. Το Ευρώ ταλαντεύεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Οι χώρες του Νότου, με διαβρωμένες πολιτικές τακτικές και «πλασματικές» οικονομίες, αποτελούν τα εύκολα εξιλαστήρια θύματα των χωρών του Βορρά, οι οποίες ανήκουν στη μερίδα των κερδισμένων, με προεξέχουσα θέση αυτήν της Γερμανίας (http://www.naftemporiki.gr/story/641821 ).

Η Κύπρος ξεκινάει την πώληση χρυσού για να διασώσει την οικονομία της· ένα «προκαθορισμένο» σχέδιο, το οποίο εύλογα προκαλεί την ανησυχία στις υπόλοιπες υπερχρεωμένες χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία), για τυχόν ίδια αντιμετώπιση - επιβολή (http://www.reporter.gr/Diethnh/Diethneis-Eidhseis/item/221819-Ellada,Portogalia,-Irlandia,-Italia-kai-Ispania-echoyn-3-230-tonoys-chrysoy-axias-€-125-dis-–-Tha-anagkastoyn-na-poylhsoyn). Όσον αφορά τώρα στον τίτλο της πρώτης ευρωπαϊκής χώρας που οδηγήθηκε εκβιαστικά στο «κούρεμα» των καταθέσεων, εάν το «έγκλημα» πετύχει, ενδέχεται πολύ σύντομα να αλλάξει χέρια (http://www.aljazeera.com/programmes/insidestory/2013/03/201331862719774592.html).

Οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην, τα παιχνίδια κερδοσκοπίας «κλωνοποιούνται» αδιάλειπτα και το σχέδιο της αποδυνάμωσης και της «πώλησης» των κρατών προετοιμάζεται ενδελεχώς. Όλα είναι αριθμοί άλλωστε· κυρίως οι άνθρωποι, πλέον.

Ίσως όμως κρίνεται συνετό, ειδικότερα σε αυτήν τη φάση της ιστορίας, να κατανοούν (κι ας μην αποδέχονται) όλοι αυτοί οι επαΐοντες και οι διοικούντες των ανθρώπινων ζωών πως «ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος». Και αυτή η «καταδίκη» είναι πιο ισχυρή και από την όποια οικονομική εξαθλίωση. Στο όνομα αυτής διαπράττονται τα μεγαλύτερα «εγκλήματα» και ξεκινούν οι πραγματικοί πόλεμοι και όχι όπως είναι οι τωρινοί, οι «εραστές» δηλαδή της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας, που ανεμίζουν τη χρωματιστή σημαία τους, με το σύμβολο «ΧΡΗΜΑ».

Μέχρι που φτάνουν τα όρια ενός ανθρώπινου όντος άραγε; Θα τα ξεπεράσει μήπως στην επόμενη ζωή του; Και αν αυτή δεν έρθει ποτέ; Ιδού η απορία!