Προς τους καθηγητές

Βλέποντας και το δέντρο και το δάσος

Σας γράφω,  λίγο πριν την τελευταία εξεταστική μου. Πριν το πτυχίο που θα πάρω. Γιατί είστε η δύναμη που μεταμορφώνει την απλή πληροφορία σε προσωπική έμπνευση. Το λένε ταλέντο και το έχετε. Έκανα πρόβα τζενεράλε τρία χρόνια πριν μαζί σας. Δε θέλω να κατέβει αυτό το «έργο», θέλω μόνο να συνεχίζεται και όπως τα διαχρονικά παραμύθια να μεταφέρεται από τον γονιό στο παιδί.  Με τους ίδιους πολύτιμους πρωταγωνιστές.

Για όποιον δεν το έχει ακόμα συνειδητοποιήσει, το  μεταπτυχιακό αυτό δεν είναι  ανώτερο μόνο  γιατί παρέχει υψηλής ποιότητας πληροφορία, αλλά γιατί πίσω από αυτό βρίσκονται άνθρωποι, που μεταφέρουν το ρεύμα προς εμάς. Φωταγώγηση σε σκοτεινό δωμάτιο. Σοφία, Χάρης, Θανάσης, Λεωνίδας, Λήδα, Βασίλης.

Αναμεταδίδω τον σεβασμό που αποπνέετε στον καθένα ξεχωριστά, γιατί είναι αξιοσημείωτος και προκαλώ τον οποιονδήποτε να ζήσει αυτή την μοναδική εμπειρία. Ένα από τα πιο δυνατά δώρα, που μου χάρισε η οικογένεια μου. Δώρο διαχρονικό που θα το φοράω και θα είναι ανεξίτηλο. Βέρα με την Επικοινωνία. Ο πρώτος γάμος της ζωής μου με αυτή την επιστήμη, που η δύναμη της μπορεί να ισιώσει ακόμα και τον Πύργο της Πίζας.

Με μάθατε, να μπορώ να βλέπω την κλωστή σχοινί, να δυναμώνω «επικοινωνιακά», να παίρνω κάθε σπουδαία πληροφορία σας και να τη μετουσιώνω σε καινούριο σκαλοπάτι  προς τον ουρανό χωρίς ταβάνι, την Επικοινωνία. Είστε τα «καθόλου τυχαία πρόσωπα», που βρέθηκαν για κάποιο λόγο εδώ. Ο καθένας από σας μια μορφή, που διαπρέπει είτε σιωπηλά, είτε φωναχτά στο πεδίο, το οποίο αποφάσισε να ακολουθήσει. Ετερόκλητοι και υπέροχα ανομοιογενείς, βγαλμένοι μέσα από την αγορά και τον ακαδημαϊσμό.

Η έναρξη μαραθωνίων σε σκούρα μπλε νερά, όπου μετά πλατσουρίζεις τρισευτυχισμένος, γιατί τα βαθιά νερά όσο τα κολυμπάς γίνονται όλο και πιο οικεία. Κουμπώσατε με το μυαλό  και την τελειομανία μου. Δε μπόρεσα να βρω αυτά τα τρία χρόνια, ούτε ένα ψεγάδι σε κανένα σας.

Οι έρωτες συνεχίζουν να επιβιώνουν μέσα από αστείρευτο θαυμασμό. Αν δεν σε κάνουν καλύτερο, μάλλον δεν ήταν μεγάλοι. Εγώ έγινα καλύτερη. Η γνώση είναι αφροδισιακή και αν είσαι έτοιμος να την απολαύσεις, ήρθες στο κατάλληλο μέρος.

Κι επειδή το να πω απλά ευχαριστώ, μου φαίνεται ελάχιστο, θα κλείσω λέγοντας πως αισθάνομαι ότι κάποιος μπήκε σε ένα μπαξέ, έκοψε τους  πιο ακριβούς και σπάνιους καρπούς και μας τους έβαλε στο χέρι. 

Με την ευχή, κάθε σπουδαστής να «πέσει» στα χέρια σας κι εσείς στα δικά του.

Αλίκη Παναγιωτίδου